กระหัง...คนกระด้งเหาะ
ผีกระหังเกิดจากผู้มีอาคมแก่กล้าแล้วผิดครู
ผีกระหัง ตามความเชื่อพื้นบ้านมีลักษณะเป็นผีผู้ชาย สามารถบินได้ โดยใช้กระด้งฝัดข้าวลักษณะคล้ายปีกโผบิน และนั่งบนสากตำข้าวควบคู่กัน เชื่อกันว่า ผู้ชายที่ไปเรียนวิชาอาคมแก่กล้ามากเข้า แล้วทำผิดครู (อาจารย์ผู้ที่สอนวิชาอาคมให้)
จะมีปีกที่เล็กเท่าเส้นขน และหางที่สั้นติดกับก้น จะมีปีกมีหาง จะไปไหนก็ใช้กระด้งต่างบิน สากตำข้าวต่างขา สากกระเบือต่างหาง ชอบกินของโสโครกเช่นเดียวกับผีกระสือ
กระหัง ตอนกลางวันมักทำบุคลิกเช่นเดียวกับคนธรรมดาทั่วไปสังเกตุได้ยาก แต่จะสามารถสังเกตุได้จากตาเมื่อต้องกับแสงไฟจะสะท้อนเป็นสีแดง ซึ่งต่างจากสัตว์ป่าที่เป็นสีเขียวหรือสีฟ้า กลัวแสงจ้า ปิดบังส่วนก้นไว้ เป็นผีที่หวงก้นมาก ไม่ยอมให้ใครมาลูบก้นเล่นเพราะกลัวว่าจะไปคลำ
ถูกหางของมันเข้า ก็จะรู้ว่ามันเป็นกระหังเพราะไม่อยากให้ผู้ใดรู้ว่ามีหางสั้น เพราะจะรู้ว่าเป็น กระหัง
ข้อที่แปลกก็คือ ทั้งๆ ที่มีหางอยู่แล้ว ก็ยังใช้สากต่างหางอีกชั้นหนึ่ง บางทีหางเดิมของมันจะสั้นไปก็ไม่รู้ ผีกระหังไม่เคย ปรากฏว่าทำร้ายใครให้เป็นอันตรายเลย
ผีกระหังนี้เป็นผีตระกูลเดียวกับผีกระสือ และเป็นผีที่มีลักษณะแปลกประหลาด อย่างมาก กระหังนั้นยามกลางวันก็จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมผู้คนในสังคม แต่ตกกลางคืนมันจะกลับกลายร่างเดิมของมันเต็มตัว กระหังมีลักษณะแปลกประหลาดเป็นภูติพราย มันมีกระด้งใหญ่ใส่แขนทั้งสองข้างของมัน กระด้งนั้นทำให้มันมีอิทธิฤทธิ์บินไปในท้องฟ้ายามค่ำคืนได้ และเจ้ากระหังนี้มีสากตำข้าวเป็นอาวุธประจำกายโดยปกติแล้วยามที่มันไม่ใช้สากนี้มันจะเหน็บไว้ที่ว่างข ส่วนการสืบทอดทายาทของกระหังนั้น ไม่แน่ชัดหรือคงจะวิธีเดียวกับผีกระสือญาติ ของมัน กระหังนั้นกินสิ่งโสโครกเป็นอาหารเหมือนกับกระสือ แต่อาจจะกินเลือดคนด้วย ก็ได้ตามใจมันต้องการ
จะมีปีกที่เล็กเท่าเส้นขน และหางที่สั้นติดกับก้น จะมีปีกมีหาง จะไปไหนก็ใช้กระด้งต่างบิน สากตำข้าวต่างขา สากกระเบือต่างหาง ชอบกินของโสโครกเช่นเดียวกับผีกระสือ
กระหัง ตอนกลางวันมักทำบุคลิกเช่นเดียวกับคนธรรมดาทั่วไปสังเกตุได้ยาก แต่จะสามารถสังเกตุได้จากตาเมื่อต้องกับแสงไฟจะสะท้อนเป็นสีแดง ซึ่งต่างจากสัตว์ป่าที่เป็นสีเขียวหรือสีฟ้า กลัวแสงจ้า ปิดบังส่วนก้นไว้ เป็นผีที่หวงก้นมาก ไม่ยอมให้ใครมาลูบก้นเล่นเพราะกลัวว่าจะไปคลำ
ถูกหางของมันเข้า ก็จะรู้ว่ามันเป็นกระหังเพราะไม่อยากให้ผู้ใดรู้ว่ามีหางสั้น เพราะจะรู้ว่าเป็น กระหัง
ข้อที่แปลกก็คือ ทั้งๆ ที่มีหางอยู่แล้ว ก็ยังใช้สากต่างหางอีกชั้นหนึ่ง บางทีหางเดิมของมันจะสั้นไปก็ไม่รู้ ผีกระหังไม่เคย ปรากฏว่าทำร้ายใครให้เป็นอันตรายเลย
ผีกระหังนี้เป็นผีตระกูลเดียวกับผีกระสือ และเป็นผีที่มีลักษณะแปลกประหลาด อย่างมาก กระหังนั้นยามกลางวันก็จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมผู้คนในสังคม แต่ตกกลางคืนมันจะกลับกลายร่างเดิมของมันเต็มตัว กระหังมีลักษณะแปลกประหลาดเป็นภูติพราย มันมีกระด้งใหญ่ใส่แขนทั้งสองข้างของมัน กระด้งนั้นทำให้มันมีอิทธิฤทธิ์บินไปในท้องฟ้ายามค่ำคืนได้ และเจ้ากระหังนี้มีสากตำข้าวเป็นอาวุธประจำกายโดยปกติแล้วยามที่มันไม่ใช้สากนี้มันจะเหน็บไว้ที่ว่างข ส่วนการสืบทอดทายาทของกระหังนั้น ไม่แน่ชัดหรือคงจะวิธีเดียวกับผีกระสือญาติ ของมัน กระหังนั้นกินสิ่งโสโครกเป็นอาหารเหมือนกับกระสือ แต่อาจจะกินเลือดคนด้วย ก็ได้ตามใจมันต้องการ